Een mooie gelegenheid dus om Sparky de grote enge trein eens te laten mee maken.
We hebben in ons dorp een klein station, waar het normaal gesproken niet zo druk is.
Weinig extra prikkels dus en aangezien het vorige baasje van Laika de volgende trein moest hebben konden we mooi een half uurtje daar zitten, kijken naar de treinen die langskomen, mensen die aankomen en wat er verder allemaal gebeurt op zo'n station.
Dat as een leuk plan en niets wat mij voorbereide op de werkelijkheid!
Toen we bij het station aankwamen was het er namelijk megadruk! Er bleek een groot evenement in de buurt te zijn en vanaf ons dorp gingen ze verder met bussen...
Ik denk dat er wel een paar honderd mensen stonden te wachten, beneden bij de bushalte...
Oeps...
Afijn, Laika kwam met haar baas via de trap naar beneden, mijn dochter moest het andere spoor hebben en we liepen met ons allen die kant op, met alleen nog maar last van de herrie die al die mensen maakten.
Als Sparky al onder de indruk was wist hij het goed te verbergen, hij keek wel, maar liep gewoon lekker met ons mee. Blij met de aanwezigheid van Laika, die hij al snel herkenden natuurlijk.
Nu weer terug naar ons eigen spoor, waar het baasje van Laika weer mee moest. Met het probleem dat de mensenmassa voor de lift stond en Sparky nog echt geen 3 trappen omhoog kon lopen.
Ik heb mijn stoere masker opgezet en hem naar boven gedragen... gelukkig is hij nog geen 10 kilo, het was te doen. Haha
Boven bij het spoor was het rustig, de intercity die langs raasde kreeg weinig aandacht van Sparky, de mensen die bovenkwamen ook niet.
Hij bleef netjes bij mij zitten en kwam af en toe even een knuffeltje halen bij Laika en haar baasje.
De rust van Laika, die een werkleven als geleidehond achter de rug heeft en veel gereisd heeft, zal zeker ook meegeholpen hebben.
Aan de overkant kwam de trein voor mijn dochter aan, waar Sparky totaal geen aandacht voor had en 5 minuten later de trein voor Laika haar baasje... die ook al geen indruk op Sparky maakte, al kwam die vlak langs.
Het was tijd voor afscheid en ik stond tussen de uitstappende reizigers met twee honden.
Wat ook geen indruk maakte...
Ik heb gewacht tot het station weer leeg was en nu moest ik toch echt wel met de lift naar beneden.
Een lift met glazen wanden, dus best spannend voor onze kleine man... dacht ik...
Niet dus, haha
Beneden aangekomen belanden we tussen de mensen... pffft
Wat een drukte!
Dit vinden we alle drie minder leuk en gelukkig is er een rustige route naar de auto waar we dankbaar gebruik van maken.
Al met al een mooie training voor Sparky met iets meer indrukken dan ik gepland had maar wat de ervaring met de trein betreft... een hele relaxte pup!
De mensenmassa's leert hij nog wel, als de zomer braderie begint, of iets vergelijkbaars.
Ik ben in elk geval heel trots dat hij deze ervaring zo rustig heeft doorstaan, dat beloofd veel goeds
Geen opmerkingen:
Een reactie posten